1. (Proper Adj.-Common) one who has no company; an atmosphere of having no company কোনো লগ নাইকিয়া ব্যক্তি, লগ-সংগ নোহোৱা অৱস্থা

English: alone, lone, lonely, lorn, single, solitary,
Assamese: অকলশৰীয়া, অসঙ্গ, আকলা_bo , উৰুঙা, একাকিন, একাকী, এটীয়া, গাই-গোটা, গাগুটীয়া, নিঃসংগ, নিঃসঙ্গ, নিমূৰ-মূৰা, নিৰণ্ঠুক, নিৰষ্ঠুক, নিৰিবিলি, লাই-লঠীয়া, সঙ্গহীন, সঙ্গীবিহীন, সঙ্গীহীন, ৰিংৰিঙীয়া, ৰিঙা,
Bodo: नायल’ जाल’, मोनसेल’, हारसिं, हार्सिंग,
Mising: ater, eseg, je:id-po:mid, rongngam,
Khasi: ba marwei,
Garo: ge.san, mande gri, mingsan,
Meeteilon: amata ngaiba, kana leitraba, naitom,
Karbi: ahudet, Ann`nat, enut vet, inuvet, sampung,
Hmar: khawsawt,
Nagamese: ekela, ikila,
Dimasa: haojang, saojang,
TAI-Ahom: ক, খূ,
Hindi: एकक,
Bangla: একলা,
Tiwa: ekhora,
Deori: অকলৰিয়া, তিচ্চায়া, দুকচ্চায়া, নিজান, মুজায়া,
Santali: eskar

2. (Abstract Noun) playing a musical instrument alone without a part of a group. The player, however, can be assisted by other instrument, e.g. a tabla solo can be accompanied by a harmonium, violin etc. কোনো বাদ্য যন্ত্র অকলে বা এজনীয়াকৈ পৰিবেশন কৰা। পৰিবেশনৰ সুবিধাৰ বাবে মূখ্য বাদকক আন বাদ্য যন্ত্র বাদকে সংগত কৰিব পাৰে।

English: solo,
Assamese: স্বতন্ত্ৰ বাদন,
Bodo: हारसिं,
Meeteilon: mee amakhaktana khongba eshei