1. (Proper Noun) The front part of the head, from the forehead to the chin. কপালৰ পৰা থুতৰিলৈকে মূৰৰ আগফাল |

English: face,
Assamese: আনন, আস্য, বদন, বদনমণ্ডল, বয়ন, বয়ান, মুখ, মুখমণ্ডল, মুহ, মূৰুতি,
Bodo: मोखां,
Mising: mingmo,
Khasi: ka khmat,
Garo: mikkang,
Meeteilon: Chenglou, mai, maithong,
Mizo (Lushai): hmai,
Karbi: mahang, mumang,
Kok-Borok: mwkhang,
Nagamese: mukh, sokol,
Dimasa: mukhang,
Apatani: nyimo,
Hindi: चेहरा,
Nepali: अनुवार, अनुहार, अन्वार, मुख, रूप.,
Rabha: নুখাং, মুখুং,
Tiwa: khu’,
Deori: দুমজু,
TAI-Phake: naa,
TAI-Khamti: na,
TAI-Turung: man,
Singpho: myi man

2. (Verb-Trans.) To come in front one one another, sepcially for a contest

English: confront, face,
Assamese: মুখা-মুখি হ, সন্মুখীন হ,
Nepali: अभिमुख हुनु, सम्मुख पर्नु

3. (Material Noun-Neuter) The outer boundary of an artifact or a material layer constituting or resembling such a boundary কোনো বস্তুৰ বৰ্হি ভাগ ৷

English: face, surface,
Assamese: উপৰিভাগ, ওপৰ পৃষ্ঠ, তল, পিঠি, পৃষ্ঠ

4. (Material Noun-Neuter) One part on one end of an entity. যিকোনো বস্তুৰ এক প্ৰান্তীয় ভাগ|

English: face, side,
Assamese: ফাল, লুটি, লোট,
Bodo: आखान्थि, रुगुं,
Hajong: ফাকে