1. (Common Noun-Common) person who takes away other's belongings, esp. secretly or without open force যি আন কাৰোবাৰ বস্তু গোপনে, বল প্ৰয়োগ নকৰাকৈ লৈ যায়

English: burglar, thief,
Assamese: কপাটঘ্ন, কুম্ভিল, কুম্ভীলক, কুলম্ভৰ, কুসুমাল, চোৰ, তস্কৰ, নিশিকুটুম্ব, মুষ্ক, স্তয়ী,
Bodo: सिखाव,
Mising: dobsong, doppiyong,
Khasi: u nongtuh,
Karbi: kanghu,
Hmar: rûkru,
Nagamese: chur, sur,
Dimasa: makhao,
Tiwa: sho’r,
Deori: হামকিয়া

Different POS:

a. Proper Adj.-Common: হাত লৰ, অতুন লুগুৰু...
b. Verb-Trans.: steal, চুৰ কৰ্, চুৰি কৰ্, হৰ্, खाव...

2. (Abstract Noun) the act of taking (the property of another or others) without permission or right

English: larceny, stealing, theft, thievery, thieving,
Assamese: চুৰ, চুৰতাৰি, চুৰি, চুৰি চাপাচি, চৌৰ্য, চৌৰ্যবৃত্তি, চৌৰ্য্য, চৌৰ্য্যবৃত্তি, তস্কৰবৃত্তি, হৰণ,
Bodo: सिखाउ,
Mising: sur,
Khasi: ka jingtuh,
Meeteilon: huranba,
Karbi: chonghu, kanghu,
Nagamese: churi, suri,
Dimasa: khauba, mkhao-mtim,
Tiwa: shorkhela

3. (Common Noun-Common) One who forcibly captures another person. যিয়ে কোনো ব্যক্তিক বলপূৰ্বকভাৱে হৰণ কৰি নিয়ে বা আৱদ্ধ কৰি ৰাখে।

English: abductor, kidnapper,
Assamese: অপহাৰক, অপহাৰী, অপহৰণকাৰী, সোপাধৰা,
Bodo: लांखारग्रा,
Karbi: kanghu,
Nepali: अपहरणकारी,
Deori: নিনয়া