1. (Abstract Noun) extremely bad reputation, public reproach, or strong condemnation as the result of a shameful, criminal, or outrageous act. লজ্জাজনক, অপৰাধমূলক বা হিংসামূলক কাৰ্য্যকলাপৰ পৰিণতিত হোৱা অতি বেয়া খ্যাতি, জনৰোষ বা তীব্ৰ নিন্দা।

English: disgrace, infamy, noteriety, notoriety, obloquy, opprobrium,
Assamese: অকীৰ্তি, অকীৰ্ত্তি, অপকীৰ্তি, অপকীৰ্ত্তি, অপবাদ, অপযশ, অযশ, কলংক, কলঙ্ক, কু-বাদ্, কুখ্যাতি, কুযশ, কেলেঙ্কাৰ, কেলেঙ্কাৰি, খিলিংকাৰ, খিলিঙ্কাৰ, গলাৰাও, জনবাদ, ডাঙ্কা, দুৰ্ণাম, দুৰ্নাম, দুৰ্বাদ, দুৰ্যশ, নিন্দাবাদ, বদনাম, লোকনিন্দা, লোকাপবাদ,
Bodo: निन्दि,
Garo: chonata, kratcha.ata,
Karbi: Chethanthap,
Nagamese: bodnam,
Dimasa: Kha-habadaiba,
Tai: আন্ খ্ৰা আন্ খ্ৰই,
Deori: ইগায়াবা-মুঁ, চেকা, বননাম

Different POS:

a. Proper Adj.-Common: infamous, notorious, কুখ্যাত, কেৰুণীয়া, বদনামী...
b. Proper Adj.-Common: disgraceful, disreputable, scandalous, shameful, অকীৰ্ত্তিকৰ...

2. (Abstract Noun) Loss of honour, respect, or reputation. The condition of having lost honour or good repute. সন্মান বা যশৰ ক্ষতি; মান বা যশ হেৰুওৱা অৱস্থা

English: disrepute,
Assamese: অখ্যাতি, অপকলঙ্ক, অপযশ, খ্যাতিহানি, সন্মানহানি,
Bodo: सनमान गैयै,
Deori: চ্চাবা-মুঁ