1. (Proper Adj.-Common) unable to hear; unable to perceive sound কাণেৰে কমকৈ শুনা

English: deaf, hearing-impaired,
Assamese: কলা_la , কাণ-গধুৰ, কালা _bo , কালেৰি _bo , বধিৰ, শ্ৰুতিশক্তিহীন, শ্ৰুতিহীন, শ্ৰুতিৰহিত, শ্ৰৱণশক্তিৰহিত,
Bodo: बेंगा, बेंगि,
Mising: ru:be,
Khasi: ba kyllut,
Garo: kala, nagok,
Meeteilon: Napangba,
Karbi: nothong,
Nagamese: benga, beria, kola,
Dimasa: natong,
Nepali: बधिर, बहिरो,
Rabha: বিংছি,
Tiwa: khala,
Deori: আকুন গিজা, কিনায়ামা,
Hajong: বিঙা,
TAI-Phake: hu nouk

Higher Magnitude:

a. Proper Adj.-Common: stone-deaf, দবা-কলা, ধুমকলা...

2. (Abstract Noun) The inability to sense sound through the ears. কাণেৰে নুশুনা অৱস্থা

English: deafness,
Assamese: বধিৰতা,
Mising: ru:be