heap (English) [ IPA: ˈhiːp ASM: হিপ]
1. (Abstract Noun) A group of things placed or thrown, one on top of the other. একে ঠাইতে ওখকৈ গোটাই থোৱা বস্তুৰ সমষ্টি ।
Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2012-03-28
Ref: চন্দ্ৰকান্ত অভিধান
2. (Abstract Noun) the bank of a river, the sides conforming the normal river flow condition. নদীৰ দুই দাঁতিত বা কাষত থকা ঠাই।