1. (Common Noun-Common) one who kills wild animals for living or fun যি জীৱিকা অথবা আমোদৰ বাবে বন্য প্ৰাণী বধ কৰে

English: hunter,
Assamese: ঐণিক, কৌটিলিক, চিকাৰী, জালিক, জীৱান্তক, তীৱৰ, নিষাদ, পক্ষীমাৰ, পহলং, পাশী, বৈতংসিক, ব্যাধ, মৃগাজীৱ, মৃগয়ু, লুব্ধক, শবৰ, শাকুনিক, শ্বাগনিক, শ্বাচ, শৱৰ, সাৰংগিক,
Bodo: फलान, सिखारि,
Mising: migam, mirug,
Meeteilon: shaadanba,
Karbi: sikari,
Nagamese: sikari,
Dimasa: mih-rigyah, sikari,
TAI-Ahom: মুক্ ছূ কুন্,
Hindi: शिकारी,
Deori: কুয়া, চিকাৰনয়া,
TAI-Khamti: muk se,
Tutsa: sihapte