পবিত্ৰ (Assamese) [ Roman: po.bi.tro]
    alt: পৱিত্ৰ
    1. (Proper Adj.) entitled to veneration or religious respect by association with divinity or divine things. ঐশ্বৰিক বা স্বৰ্গীয় বিষয়ৰ সৈতে জড়িত থকাৰ কাৰণে সন্মান বা ধৰ্মীয় শ্ৰদ্ধাৰ পাত্ৰ।