বিভাজ্যবিভাট্ৰন
বিভাজ্যতা (Assamese) [ Roman: bi.bhajyo.ta]
Contributed by: Prasanta Borah (প্ৰশান্ত বৰা) on 2008-05-05
1. (Abstract Noun) The quality of being divisible; the capacity to be divided into parts or divided among a number of persons. এটা সংখ্যা আন এটা সংখ্যাৰে হৰণ যোৱা গুণ ।