1. (Abstract Noun) a system of marriage that allows a person to have only one husband or wife at a time (i.e. the person under this system cannot have a second wife or husband when the first is alive and they are not divorced) এক বিবাহ প্রথা য’ত কোনো ব্যক্তিৰ একেসময়তে কেৱল এজনহে পতি বা এগৰাকীহে পত্নী থাকিব পাৰে।কোনো এজনৰ মৃত্যু হলে বা তেওঁলোকৰ বিবাহ বিচ্ছেদ হলেহে দ্বিতীয় বিবাহ বৈধ হয়।

English: monogamy,
Assamese: একবিবাহ