1. (Abstract Noun) a state of being short of food supplies resulting in mass hunger and malnutrition. খাদ্য-বস্তুৰ অভাৱৰ ফলত ব্যাপক হাৰত দেখা দিয়া পুষ্টিহীনতা আৰু ভোকাতুৰ অৱস্থা।

English: famine, food crisis, shortage,
Assamese: অন্নকষ্ট, অন্নাভাৱ, আকাল, খাদ্যাভাৱ, দুৰ্ভিক্ষ,
Bodo: आंखाल,
Mising: diri,
Khasi: ka nemsniew,
Garo: akal karap ong.a, karap onga,
Nagamese: akal,
Dimasa: asari,
Tai: কুট,
Nepali: अनिकाल, दुर्भिक्ष, भोकमरी,
Deori: আকল চাবা