telescopictell
television (English) [ IPA: ˈteləˌvɪʒən ASM: টেলিভিচন]
1. (Material Noun-Neuter) A widely used telecommunication system for broadcasting and receiving moving pictures and sound over a distance. চলন্ত ছবি আৰু শব্দ বহু দূৰলৈকে পঠোৱা আৰু গ্ৰহণ কৰাৰ বাবে বহুলভাৱে ব্যৱহৃত এক দূৰ-সংযোগ পদ্ধতি।