inhabitantinhabited

inhabitation (English) [ IPA: ɪnˌhæbəˈteɪʃən ASM: ইনহেবিটেচন]
Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2010-11-25
1. (Verbal Noun) the act of living or dwelling in a place কোনো ঠাইত ঘৰ পাতি থাকিবলৈ লোৱা কাৰ্য্য
English: inhabitation,
Assamese: বঞ্চন, বসতি, বাসpfx sfx