1. (Proper Adj.) concerned chiefly or only with oneself যি কেৱল নিজক লৈ ব্যস্ত বা নিজৰ হিতৰ কথাহে চিন্তা কৰে

English: boaster, egocentric, egoist, egomaniac, insular, narcissist, narcolepsy, narrow, selfcentered, selfish,
Assamese: অকলকতীয়া, অত্মপৰায়ণ, অহংমন্য, আত্মকেন্দ্ৰিক, আত্মগ্ৰাহী, আত্মসৰ্ব্বস্ব, আপোনপেটা, আপোনপেটীয়া, উদম্ভৰি, কুক্ষিম্ভৰি, নিদ্ৰালুত, মতলবী, সংকীৰ্ণ, স্বাৰ্থপৰ, স্বাৰ্থপৰায়ণ, স্বাৰ্থান্ধ, স্বাৰ্থান্বেষী,
Garo: apchona,
Meeteilon: Mashagita khanba, Oijaba thiba,
Karbi: kacheso,
Nagamese: apunpetiya, nijor-nimitehe, ohongkari,
Bangla: আত্মকেন্দ্রিক, মতলবী, স্বার্থপর, স্বার্থান্ধ,
Deori: অকলিয়া

Different POS:

a. Abstract Noun: autolatry, egoism, selfishness, অহংজ্ঞান, অহংভাৱ...

2. (Common Noun-Common) a person who is excessively conceited or absorbed in themselves

English: egoist, self-seeker,
Bodo: गावदुगा