1. (Verbal Noun) articulating some sounds of language with the air escaping through the nose rather than through mouth e.g. 'ng' in 'sing'. In English vowels can become nasalized under the influence of adjoining nasal consonants, e.g. meaning. ভাষাৰ কোনো কোনো ধ্বনি বা বৰ্ণ (স্বৰ বা ব্যঞ্জন) উচ্চাৰণ কৰোঁতে মুখেৰে নিশ্বাস নেৰি নাকেৰে উলিয়াই কৰা শব্দ৷ অসমীয়াত ঁ আৰু ং ৰ মাধ্যমেৰে ই উপলদ্ধ হয়৷ যেনেঃ কাহ আৰু কাঁহ; খং,ৰং৷ ম, ন, ঙ অনুনাসিক ব্যঞ্জন বৰ্ণ৷

English: nasalization,
Assamese: অনুনাসিকতা, অনুনাসিকীভৱন