1. (Proper Noun) The front part of the head, from the forehead to the chin. কপালৰ পৰা থুতৰিলৈকে মূৰৰ আগফাল |

English: face,
Assamese: আনন, আস্য, বদন, বদনমণ্ডল, বয়ন, বয়ান, মুখ, মুখমণ্ডল, মুহ, মূৰুতি,
Bodo: मोखां,
Mising: mingmo,
Khasi: ka khmat,
Garo: mikkang,
Meeteilon: Chenglou, mai, maithong,
Mizo (Lushai): hmai,
Karbi: mahang, mumang,
Kok-Borok: mwkhang,
Nagamese: mukh, sokol,
Dimasa: mukhang,
Apatani: nyimo,
Hindi: चेहरा,
Nepali: अनुवार, अनुहार, अन्वार, मुख, रूप.,
Rabha: নুখাং, মুখুং,
Tiwa: khu’,
Deori: দুমজু

2. (Abstract Noun-Neuter) Image, model or structure of a deity etc. as an object of worship উপাসনাৰ অৰ্থে ব্যৱহাৰ কৰা দেৱী-দেৱতাৰ প্ৰতিচ্ছবি, আৰ্হি বা কোনো আকৃতি

English: idol,
Assamese: প্ৰতিমা, বিগ্ৰহ, মূৰুতি, মূৰ্ত্তি,
Bodo: प्रतिमा, मुसुखा,
Khasi: bleithaw,
Bishnupriya Manipuri: বিগ্ৰহ,
Nagamese: murti, pathor-noksa,
Tai: হুঙ্ হাঙ্

3. (Material Noun-Neuter) a physical likeness or representation of a person, animal, or thing, photographed, painted, sculptured, or otherwise made visible এজন ব্যক্তি, প্রাণী বা বস্তুৰ শাৰীৰিক অবয়বৰ আলোকচিত্র, ছবি, স্থাপত্য আদিৰ জড়িয়তে বা আন কোনো ধৰণে কৰা প্ৰকাশ

English: image,
Assamese: মূৰুতি,
Bodo: मुसुखा