Dictionary

পংগু (Assamese) [ Roman: pong.gu Origin: সং. (হেম১৩)]
alt: পঙ্গু

1. (Proper Adj.-Common) Limited in any physical (or mental) abilities, like blindness, hearing impairment , amputation etc শাৰীৰিক (অথবা মানসিক) ভাৱে বাধাগ্ৰস্ত, যেনে কলা, কণা, হাত-ভৰি ভঙা আদি

English: challenged, crippled, disable, handicapped, lame,
Assamese: অঙ্গক্ষত, কোঙা, চাকোলা, পংগু, পেঙটা, প্ৰতিবন্ধী, বিকলাংগ, বিকলাঙ্গ, বিকলেন্দ্ৰিয়, হীনাঙ্গ,
Bodo: अंगा, बेंगुरा, बेंगुरा जानाय,
Khasi: badkoh, pyntlot,
Garo: keng.dik, kora,
Meeteilon: khong tekpa,
Karbi: tekok,
Hmar: kebai, inbai,
Dimasa: korah,
Bangla: পংগু, প্রতিবন্ধী, বিকলাঙ্গ,
Deori: লেঙেৰা,
Hajong: নিংৰা

Example Sentences:

1. মানুহজন শাৰীৰিক ভাৱে পংগু।

Different POS:

a. Verb-Intran.: cripple, maim, পংগু কৰ্, पंगु खालामनाय, बेंगुरा खालाम...
b. Abstract Noun: challenge, প্ৰত্যাহ্বান, ফেপেৰি, batna krenga, Shingnaba...

পংগু (Bangla)

Contributed by: Sushanta Kar on 2010-10-20

2. (Proper Adj.-Common) Limited in any physical (or mental) abilities, like blindness, hearing impairment , amputation etc শাৰীৰিক (অথবা মানসিক) ভাৱে বাধাগ্ৰস্ত, যেনে কলা, কণা, হাত-ভৰি ভঙা আদি